Rozdział 28:Justin.. ty.. ty płaczesz?

K: No, ten szpital jest w Brocsfort.
J: Gdzie?!
K: Za centrum.
J: No dobra jakoś dojedziemy.- Ruszyliśmy. Przez całą drogę nie rozmawialiśmy ze sobą. Ciągle leciały piosenki Biebera z jego płyty. W pewnym momencie Justin staną na poboczu.
K: Co jest?
J: Bez paliwa... i zgubieni.....

...-Nie wkurwiaj mnie nawet...
- Kate.. przepraszam. Wiem, że nawaliłem.. no ale nie wiedziałem że już nie ma paliwa.
- W chuja sobie wsadź to swoje przepraszam.!!!- Wyszłam z samochodu i zaczęłam iść przed siebie.
Usłyszałam jak drzwi od samochodu się zatrzaskują. Justin podbiegł do mnie.
- I niby co chcesz teraz zrobić.?
- Na pewno tu z tobą nie zostanę.
- Kate.! Zaczekaj..- Stanęłam. Justin przybliżył się do mnie.
- Przecież mnie kochasz... nie pamiętasz?-przewróciłam oczami.
- Kochasz mnie prawda.?
- Justin.. nie teraz. Mam ważniejsze sprawy! Muszę jechać do mamy.!
- Jest coś ważniejszego ode mnie.?
- Wyobraź sobie, że tak.!! Mam cię dość! Nara!- Byłam ostro wkurwiona. Miałam ochotę mu przypierdolić.
Ruszyłam ulicą przed siebie. Żadnych samochodów przejeżdżających, żadnych domów. Nikogo... byliśmy na jakimś zadupiu! Nawet nie wiedziałam którędy wrócić do domu. Zmęczona usiadłam na ulicy.. Rozpłakałam się, czułam że jestem bezsilna. Poczułam na ramieniu czyjąś dłoń. Podniosłam głowę i zobaczyłam Justina. 
-Przepraszam. - Wydukał.
- Wiem, że nawaliłem i wgl., chciałbym to wszystko naprawić.
- Taa? To znajdź drogę do szpitala, albo spierdalaj i nie wracaj!!- Złapał mnie za rękę i przyciągnął do pozycji stojącej.
- Kocham cię.. i nigdy nie zostawię.!!
- Tsaa.. fajnie.- Przewróciłam oczami.
- Nie.. teraz miałaś powiedzieć 'Ja tez cię kocham, i nie pozwolę odejść'.
- Może później.- Machnęłam ręką. 
- Acha, fajnie. Dobra ruszamy. Idziemy... w tą stronę.- Wskazał palcem przed siebie. Ruszyliśmy trzymając się za ręce. Po dość długiej i meczącej drodze zauważyłam, parę domków. Szliśmy dalej i było ich coraz więcej.
- Justin, chyba już nie daleko.
- Tak.! O.. i mam zasięg.- Spojrzał na wyświetlacz od telefonu. Przytuliłam się do niego. Objął mnie z całej siły. Kocham go.. za to że jest. To mi wystarczy.
- To co idziemy dalej? - Spojrzałam mu prosto w oczy. Łza spłynęła mu po policzku.
- Justin.. ty.. ty płaczesz?
- Nie... to ze szczęścia.
- Och skarbie.. przecież wiesz, że cię kocham jak nikogo innego.
- Tak wiem.. i nie dam cię nikomu skrzywdzić.- Pocałowałam go.  Chciałam tym wyrazić moje uczucia co do niego. Chciałam mu pokazać jak bardzo go kocham i podziękować za to, że 
zawsze jest przy mnie. Miałam wrażenie, że ten pocałunek trwa wiecznie. Z niechęcią puściłam jego usta.
- Mógłbym tak całe życie...
- Ja też kochanie.. ja też.
Staliśmy na chodniku. Co jakiś czas przejeżdżało jakieś auto. Justin zadzwonił po taksówkę. Po chwili nadjechała. Wsiedliśmy, a Justin podał nazwę szpitala w którym leżała mama... CDN






                                                                            ~~~~


No i jest rozdział.. ;] Podoba się? ;D Tak go szybko pisałam i może jest troszkę nie dopracowany.. xDee Dzisiaj obóz z moimi skarbami!! Już się nie mogę doczekać.. wracam za 10 dni! Czyli 31 sierpnia, ale obiecuję że jak wrócę to zaraz dodam nn! Khm Was.!! I dziękuje za te wszystkie komentarze.. ;*
I wiecie.. jak wrócee to nie chce widzieć '0 komentarzy' tylko '10 komentarzy' Więc się proszę postarać ; P  ♥